Andrzej Bobkowski urodził się 27 października 1913 roku w Wiener Neustadt, w Austrii. Jego ojciec, profesor Theresianische Akademie, w niepodległej Polsce dosłużył się stopnia generalskiego. Po ukończeniu gimnazjum św. Anny w Krakowie, w latach 1933-1936, Bobkowski studiował w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej. W marcu 1939 roku, w kilka miesięcy po ślubie, wyjechał do Francji. Spędził tam - głównie w Paryżu - całą wojnę, podejmując się bardzo różnych zajęć, łącznie z prowadzeniem pralni. Pomagał też tworzyć tajne biuro pomocy dla robotników polskich. Po wojnie Bobkowski pracował w YMCA, współpracował też z paryską placówką 2. Korpusu oraz organizacją Niepodległość i Demokracja. W czerwcu 1948 roku Bobkowski wraz z żoną postanowił opuścić Europę i wyjechał do Gwatemali, gdzie prowadził warsztat latających modeli samolotowych oraz sklep i klub modelarski. Stary kontynent odwiedził już tylko raz, i to na krótko (w roku 1955). Do Polski nie wrócił nigdy. 26 czerwca 1961 roku Andrzej Bobkowski umarł na raka w Gwatemali, tam też został pochowany.
W Peerelu za sprawą cenzury jego twórczość znana była jedynie nielicznym - dzięki edycjom paryskiego Instytutu Literackiego, londyńskiej Kontry, a później przedrukom w wydawnictwach niezależnych. Po upadku komunizmu jego twórczość mogła wreszcie oficjalnie pojawić się w ojczyźnie. Dziś nikt już nie ma wątpliwości, że ten przez lata niedoceniany prozaik i eseista jest jednym z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku.
UWAGI:
Wydanie oparte na oryginalnej edycji Instytutu Literackiego w Paryżu z roku 1957. Częściowo tłumaczone z francuskiego i niemieckiego.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
